மூன்றாம் ராஜேந்திர சோழன் -

 

 மூன்றாம் ராஜேந்திர சோழன் - இவர் கி.பி 1246 முதல் 1279 வரை ஆட்சி செய்த சோழ வம்சத்தின் மூன்றாவது மற்றும் கடைசி அரசர் ஆவார்

 

 

 

மூன்றாம் ராஜேந்திர சோழன் சோழ வம்சத்தின் கடைசி மற்றும் மூன்றாவது ஆட்சியாளர் ஆவார், இது தென்னிந்திய வரலாற்றில் மிகவும் சக்திவாய்ந்த மற்றும் செல்வாக்கு மிக்க வம்சங்களில் ஒன்றாகும். அவர் தனது தந்தையான இரண்டாம் ராஜராஜ சோழனுக்குப் பிறகு, கி.பி.1246 இல் அரியணை ஏறினார். அவரது ஆட்சியின் போது, ​​மூன்றாம் ராஜேந்திர சோழன், அந்த நேரத்தில் தென்னிந்தியாவின் முக்கிய பிராந்திய சக்திகளாக இருந்த பாண்டிய மற்றும் ஹொய்சாள பேரரசுகளின் கிளர்ச்சிகள் உட்பட பல சவால்களை எதிர்கொண்டார். இருப்பினும், மூன்றாம் ராஜேந்திர சோழன் ஒரு திறமையான இராணுவத் தலைவராக இருந்தார், மேலும் அவர் இந்த கிளர்ச்சிகளை அடக்கி சோழப் பேரரசின் ஆதிக்கத்தைத் தக்க வைத்துக் கொண்டார். மூன்றாம் ராஜேந்திர சோழன் கலை மற்றும் இலக்கியத்தின் புரவலராகவும் இருந்தார். அவர் தனது ஆட்சியின் போது பல கலை மற்றும் இலக்கியப் படைப்புகளை நியமித்தார், இதில் பல கோயில்களைக் கட்டுதல் மற்றும் தமிழ் இலக்கியத்தின் ஆதரவு ஆகியவை அடங்கும். அவர் சிவபெருமானை வணங்கும் இந்து மதத்தின் ஒரு முக்கிய கிளையான சைவத்தைப் பின்பற்றுபவர், மேலும் கங்கைகொண்ட சோழபுரத்தில் உள்ள பிரகதீஸ்வரர் கோயில் உட்பட பல சிவன் கோயில்களைக் கட்ட அவர் ஆணையிட்டார். மூன்றாம் ராஜேந்திர சோழனின் கீழ், சோழப் பேரரசு அதன் சக்தி மற்றும் செல்வாக்கின் உச்சத்தை எட்டியது. அந்த நேரத்தில் சோழர்களின் கடற்படை உலகின் மிகவும் சக்திவாய்ந்த ஒன்றாகும், மேலும் சோழப் பேரரசு இந்தியப் பெருங்கடலில் வர்த்தக வழிகளில் குறிப்பிடத்தக்க செல்வாக்கைக் கொண்டிருந்தது. மூன்றாம் ராஜேந்திர சோழன் சோழப் பேரரசைத் தொடர்ந்து விரிவுபடுத்தினார், மேலும் அவர் தென்னிந்தியாவில் கொங்கு நாடு பகுதி மற்றும் பாண்டிய இராச்சியத்தின் சில பகுதிகள் உட்பட பல பகுதிகளைக் கைப்பற்றினார். அவரது வெற்றிகள் இருந்தபோதிலும், மூன்றாம் ராஜேந்திர சோழன் தனது ஆட்சியின் முடிவில் பல சவால்களை எதிர்கொண்டார். சோழப் பேரரசு அதிகமாக விரிவடைந்து, அதன் இராணுவ பலம் பலவீனமடைந்தது. கூடுதலாக, ஹொய்சாலர்கள் தென்னிந்தியாவில் குறிப்பிடத்தக்க அதிகாரத்தையும் செல்வாக்கையும் பெற முடிந்தது, மேலும் அவர்கள் சோழ சாம்ராஜ்யத்திற்கு குறிப்பிடத்தக்க அச்சுறுத்தலை ஏற்படுத்தினார்கள். கி.பி 1279 இல், மூன்றாம் ராஜேந்திர சோழன் காலமானார், இது சோழ வம்சத்தின் முடிவைக் குறிக்கிறது. அவரது மரணத்துடன், சோழப் பேரரசு வீழ்ச்சியடையத் தொடங்கியது, அது இறுதியில் தென்னிந்தியாவில் பாண்டிய மற்றும் விஜயநகரப் பேரரசுகளால் மாற்றப்பட்டது. சோழப் பேரரசின் வீழ்ச்சி இருந்தபோதிலும், மூன்றாம் ராஜேந்திர சோழன் தென்னிந்தியாவின் மிகச்சிறந்த ஆட்சியாளர்களில் ஒருவராக நினைவுகூரப்படுகிறார், மேலும் அவரது மரபு தமிழ்நாட்டிலும் அதற்கு அப்பாலும் உள்ள தலைமுறை மக்களை ஊக்கப்படுத்துகிறது.